Yesterday, Au and Took came to visit me at my house. It was a great surprise. It had been so long that we had not met. We could catch up and have a long conversation about everything.
One of the topics was about meditation. Au mentioned that it was hard for her to do it because of all the thoughts that came up while doing it. It made it really hard to stay sitting in meditation.
Today, while rewatching this Joe Rogan’s episode with Naval, which is a great teacher, they also came across this exact topic. I love the comparison that Naval used between meditation and email inbox. Therefore, I summarized it here again as a reminder for myself and to share it with my friends.
………………………….
Meditation is the art of doing nothing…
It is important…
When we grow up, all of the stuff happening to you and your life, some of it you are processing, and some of it you are absorbing, and some of it you probably should have thought about a little bit more and worked through… but you don’t have time. So it gets buried in you. It’s all these preferences, judgments, and unresolved situations and issues.
It’s like your email inbox. It keeps piling up… emails after emails after emails that aren’t answered going back 10, 20, 30, 40 years.
And then when you sit down to meditate, those emails start coming back at you. “Hey, what about this issue? What about that issue? Have you solved this? Did you think about that? Your regrets there? You have issues there?”
That gets scary; people don’t want to do that. “It’s not working, I can’t clear my mind. I better get up and not do this.”
But really, what is happening is it’s self-therapy. It’s just that instead of paying a therapist to sit there and listen to you, you are listening to yourself. And you just have to sit there as those emails go through one by one. You work through each of them until you get to the magical inbox zero. And there comes a day when you sit down, you realize that the only things you’re thinking about are things that happened yesterday because you have processed everything else. Not necessarily even resolved it, but at least listened to yourself. And that is when meditation starts.
การทำสมาธิคือศิลปะของการไม่ทำอะไร…
มันสำคัญมาก…
เมื่อเราโตขึ้น มีเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นกับเราและชีวิตของเรา บางส่วนเราประมวลผล บางส่วนเราดูดซับ และบางส่วนเราควรจะคิดเรื่องนั้นมากกว่านี้และทำงานกับมัน… แต่เราไม่มีเวลา มันจึงถูกฝังไว้ในตัวเรา ทั้งหมดนี้คือความชอบ การตัดสินใจ และปัญหาที่ยังไม่ได้รับการแก้ไข
มันเหมือนกับ EMail Inbox ของคุณ มันเรื่อยลงเรื่อยๆ… อีเมล… อีเมล… อีเมล…. ที่ยังไม่ได้ตอบกลับย้อนหลังไป 10, 20, 30, 40 ปี
และเมื่อคุณนั่งลงทำสมาธิ อีเมลเหล่านั้นก็เริ่มกลับมาหาคุณ “เฮ้ แล้วเรื่องนี้ล่ะ? เรื่องนั้นล่ะ? คุณแก้ไขมันแล้วหรือยัง? คุณคิดถึงมันแล้วหรือยัง? คุณมีความเสียใจที่นี่? คุณมีปัญหาที่นั่น?”
นั่นทำให้น่ากลัว เพราะคนไม่อยากทำแบบนั้น “มันไม่ได้ผล ฉันไม่สามารถล้างจิตใจได้ ฉันควรจะลุกขึ้นและไม่ทำอะไร”
แต่จริงๆ แล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นคือมันเป็นการบำบัดตัวเอง แทนที่คุณจะจ่ายเงินให้นักบำบัดนั่งฟังคุณ คุณกำลังฟังตัวเอง และคุณต้องนั่งอยู่นั่นขณะที่อีเมลเหล่านั้นผ่านไปทีละฉบับ คุณทำงานกับแต่ละฉบับจนกว่าคุณจะได้ถึงอินบ็อกซ์ศูนย์ที่น่าอัศจรรย์ และวันหนึ่งเมื่อคุณนั่งลง คุณจะรู้ว่าสิ่งที่คุณกำลังคิดถึงมีแต่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน เพราะคุณได้ประมวลผลทุกอย่างไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องแก้ไขมัน แต่อย่างน้อยก็ได้ฟังตัวเอง และนั่นคือตอนที่การทำสมาธิเริ่มต้นขึ้น